Singing in Oblivion

Título
Singing in Oblivion
Ficha 
Eve Heller / Estados Unidos / 1961 / 13 min / PREMIERE EUROPEA

El cementerio judío Währinger de Viena se abrió al público en 1784, durante una época de tolerancia y prosperidad que coincidió con los albores de la fotografía. Con el ascenso del nazismo, esta joya histórica de estilo Biedermeier fue profanada en varias ocasiones y acabó convertida en un páramo cubierto de maleza, aunque los transeúntes sentían como si hubiese un paraíso de pájaros encerrado tras sus altos muros de piedra. Singing in Oblivion entrelaza imágenes filmadas en el lugar con imágenes extraídas minuciosamente de antiguos negativos de cristal e impresas cuadro a cuadro en un cuarto oscuro en tiras de película de 35 mm.

Vienna’s Jewish Währinger cemetery opened to the public in 1784, during an era of tolerance and prosperity that eventually coincided with the dawn of photography. With the rise of Nazism, this historical jewel of a Biedermeier cemetery was variously desecrated and became an overgrown wilderness, though passersby noted it sounded as if a paradise of birds was locked behind its high stone walls. Singing in Oblivion interweaves footage shot on location with images painstakingly lifted from antique glass negatives and printed one frame at a time in a darkroom onto 35mm film-strips.

El cementeriu xudíu Währinger de Viena abrió al públicu en 1784, nuna dómina de tolerancia y prosperidá que coincidió colos alboreceres de la fotografía. Col ascensu del nazismu, esta xoya hestórica d’estilu Biedermeier foi profanada en delles ocasiones y acabó convertida nun ermu enllén de maleza, anque los transeúntes sentíen como si hubiera un paraísu de páxaros zarráu tres les sos altes muries de piedra. Singing in Oblivion mez imáxenes filmaes nel llugar con imáxenes sacaes con enfotu d’antiguos negativos de cristal y impreses cuadru a cuadru nun cuartu escuru en tires de película de 35 mm.